(۱) مهارت‌ها و قابلیت‌های کارکنان را افزایش می‌دهد. 

(۲) پذیرش فناوری و فرآیندهای جدید و بهبود یافته در تولید را تسهیل می‌کند. 

(۳) کارمندان را قادر می‌سازد تا مهارت‌های اضافی را بیاموزند و قابلیت‌ها را توسعه دهند، بنابراین تطبیق پذیری آن‌ها را برای فراهم کردن فرصت‌هایی برای پیشرفت افزایش می‌دهد.

افزایش خلاقیت می­‌تواند تقریباً هر نوع سازمانی را بهبود بخشد. نتایج خاصی از خلاقیت سازمانی را می‌­توان شناسایی کرد، از جمله محصولات و روش­‌های جدید، افزایش کارایی، انگیزه بیشتر، رضایت شغلی، کار گروهی، تمرکز بر رضایت مشتری و تفکر استراتژیک­ در همه سطوح سازمان مشاهده کرد.

خلاقیت حل مسئله را افزایش می­‌دهد. با توانایی تفکر خلاقانه و خارج از چارچوب، احتمال بیشتری وجود دارد که کارمندان راه­‌حل­‌های منحصر به فرد و نوآوری‌ه­ای را برای موانعی که با آن مواجه می­‌شوند ارائه دهند. این اشتیاق برای حل مشکلات می­‌تواند به راه‌­های جدیدی برای انجام وظایف منجر شود و به یک کسب و کار کارآمدتر می­‌افزاید.

امروزه سازمان‌ها در یک محیط جهانی و رقابتی بسیار کار می‌کنند که خلاقیت را حیاتی می‌سازد. خلاقیت چیزی است که به ایده‌های بزرگ دامن می‌زند، طرز تفکر کارمندان را به چالش می‌کشد و درها را به روی فرصت‌های تجاری جدید باز می‌کند.

یکی از متداول‌ترین سئوالاتی که از من به عنوان منتور پرسیده می‌شود این است که تفاوت منتورینگ و کوچینگ چیست؟

در حالی که مهارت‌های مورد نیاز و مشابه هستند هر دو به عنوان ابزار توسعه حرفه‌ای استفاده می‌شوند ولی ساختار و نتیجه کاملا متفاوت دارند.

• کوچ در یک محیط کسب و کار در درجه اول بر کمک به افراد با عملکرد فعلی خود متمرکز است تا آنها را برای نقش فعلی با موقیت بعدی خود متناسب سازد.

• با این حال منتورینگ یک رابطه یادگیری است و به طور کلی بر توسعه شغلی طولانی مدت متمرکز است. هدف اصلی هدایت رشد شخصی، ایجاد مهارت‌ها، دانش و درک است. منتور ممکن است از مهرت‌های کوچینگ در مکالمات خود استفاده کنند، اما نقش منتور گسترده‌تر از نقش کوچ است و ممکن است شامل باز کردن درها، ایجاد ارتباط و به اشتراک گذاری تجربیات باشد.